Świętość
Ef 1:13: "W nim i wy położyliście nadzieję, kiedy usłyszeliście słowo prawdy, ewangelię waszego zbawienia, w nim też, gdy uwierzyliście, zostaliście zapieczętowani obiecanym Duchem Świętym;"
Ef 3:8: "Mnie, najmniejszemu ze wszystkich świętych, została dana ta łaska, abym wśród pogan głosił te niezgłębione bogactwa Chrystusa;"
Ef 3:11: "Zgodnie z wiecznym postanowieniem, które powziął w Chrystusie Jezusie, naszym Panu."
Kol 1:21-22: "I was, którzy kiedyś byliście obcymi i wrogami umysłem w niegodziwych uczynkach, teraz pojednał; W jego doczesnym ciele przez śmierć, aby was przedstawić jako świętych, nieskalanych i nienagannych przed swoim obliczem;"
Chciałbym poruszyć dość trudny temat w Biblii. Jest nim "Świętość". W różnych społecznościach usłyszymy różne wersje na ten temat. Po części jest to tajemnica, która powoli jest ukazana ludziom. Niektórzy powiedzą jesteśmy grzesznikami, ale zbawionymi, inni świętymi grzesznikami, a część powie jesteśmy święci. Nie ma się co dziwić. Biblia jest napisana trudnym językiem i trzeba być otwartym na światło duchowe, aby to zrozumieć. Są fragmenty w Słowie Bożym, które mówią, że jesteśmy grzesznikami, tylko jak się szczegółowo zagłębimy, to byliśmy grzesznikami przed nawróceniem. Człowiek, który jest napełniony Duchem Świętym jest po prostu Święty. Świętość dokonała się na krzyżu 2000 lat temu. To nie jest nasza zasługa, tylko Boga. Każdy czytający, chyba pamięta słowa:
1P 1:16: "Gdyż jest napisane: Świętymi bądźcie, bo ja jestem święty."
Jest tendencja w kościołach, aby uczyć, że masz być posłuszny. Jednak Świętość, to przyjęcie daru w Chrystusie Jezusie. To On nas uzdalnia do Świętego Życia. Ktoś może powiedzieć, że nie czynisz tego co Jezus i ma rację. Nie czynię tego co Jezus, ale wzrastam do pełni Chrystusa będąc Świętym.
Ef 4:13: "Aż dojdziemy wszyscy do jedności wiary i poznania Syna Bożego, do człowieka doskonałego, do miary dojrzałości pełni Chrystusa;"
Nie jestem jak Jezus, ale w swoim tempie zbliżam się do Jego charakteru i mam w tym Świętość.
1P 2:9: "Lecz wy jesteście rodem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem nabytym, abyście rozgłaszali cnoty tego, który was powołał z ciemności do swej cudownej światłości;"
Chodząc w nauce Mesjasza, chodzę w Światłości i zostałem wyrwany z sił ciemności. Co prawda zdarza mi się jeszcze zgrzeszyć, ale mam Orędownika Mesjasza. Świętość nie jest wypracowana, tylko nadana.
1J 2:1-2: "Moje dzieci, piszę wam to, abyście nie grzeszyli. Jeśli jednak ktoś zgrzeszy, mamy orędownika u Ojca, Jezusa Chrystusa sprawiedliwego. I on jest przebłaganiem za nasze grzechy, a nie tylko za nasze, lecz także za grzechy całego świata."
Hbr 10:10,14: "Za sprawą tej woli jesteśmy uświęceni przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze. … Jedną bowiem ofiarą uczynił doskonałymi na zawsze tych, którzy są uświęceni."
Świętość w Chrystusie dokonała się 2000 lat temu. Jego ofiarą my mamy ten status. Jest to trwałe, chyba, że ktoś na stałe odwróci się od Boga, to takiej osobie wiedza nic nie dała. Wiele osób nie przyjmuje Świętości, bo grzeszą i chcą w tym stanie być zbawione. Nikt, kto nie dostał Ducha Świętego nie może być zbawiony. Osoba Święta jest osobą doskonałą, a nawet jak tego nie widać Bóg tak na nią patrzy. Charakter takiej osoby uległ przemianie.
Rz 8:1-2: "Dlatego teraz żadnego potępienia nie ma dla tych, którzy są w Jezusie Chrystusie, którzy nie postępują według ciała, ale według Ducha. Gdyż prawo Ducha życia, które jest w Jezusie Chrystusie, uwolniło mnie od prawa grzechu i śmierci."
Uwolnienie od grzechu staje się przez Chrystusa i przez to dziedziczymy życie, nie śmierć. Życie wieczne będzie dla tych, co nie postępują według starej natury. Stara natura chce się przebić, ale my wzrastając mamy coraz większą nad nią kontrolę. Chciałbym na koniec podkreślić, że jesteś Święty/a i nie daj sobie tego zabrać. Do tego nie potrzeba seminarium, bycia w kościele na wysokim stanowisku, ale szczere poproszenie Boga, aby dał zrozumienie i Ducha Świętego. Świętość należy utrzymać, nie osiągnąć.
Bożego Prowadzenia
